جذابیتهای طبیعی کشورمان فوق العاده است و صنعت توریسم میتواند یکی از پردرآمدترین سرمایه گذاری ها باشد. به هر گوشه ای از سرزمین پهناور ایران عزیزمان که میرویم علاوه بر زیبایی های طبیعی گوشه ای از تمدن کهن این مرز و بوم را نیز مشاهده میکنیم
سفر کویر تجربه ای بود که شاید به ندرت در زندگیم تکرار شود.
پیاده روی با پای برهنه بر روی ریگهای داغ در سکوت مطلق در روز، و شبی پر ستاره در اعماق تاریکی صحرا، که برای من مبتدی تشخیص ستاره قطبی یا دب اکبر و دب اصغر را مشکل میکرد فرصت خوبی بود برای فراموش کردن زمان و جدا شدن از همه آنچه که در کوله پشتی کوچکم جایی به آنها اختصاص نداده بودم تا در عالم بی خبری از همه جا، کمی به زندگی و فلسفه آن فکر کنم.
فرصت خوبی برای افزایش تمرکز و جدا شدن از همه درگیری هایی بود که مجال اندیشیدن را از آدم میگیرند
هر جا که مقدار کمی آب یافت میشد حیات در آنجا جریان داشت. اینجا بود که مفوم عبارت “آب مایه حیات است” را به خوبی میتوانستیم درک کنیم.
عکس زیر را با موبایلم از منظره غروب آفتاب در پشت رملهای شنی روستای مصر واقع در دشت کویر انداخته ام:
هنگام غروب آفتاب ریگهای رو به آفتاب داغ و ریگهای پشت رملهای شنی که در سایه قرار گرفته بودند بسیارخنک بودند . اختلاف دما تا این حد حتی بر روی شنهای یک تپه واقعا شگفت انگیز بود
در کل سفر بسیار جالب و جذابی بود که آنرا به همه شما توصیه میکنم
برای تجربه کردن این سفر منحصر به فرد با دوست عزیزم جناب آقای دکتر نجفی تبار به شماره موبایل 09121079644 تماس بگیرید. مطمئنم که به شما هم خوش میگذرد
در مورد محلی که رفته بودیم (هتل مازیار آتشونی در روستای گرمه) در اینجا و اینجا و اینجا و اینجا مطالب جالبی درج شده است
دوست عزیزی در خصوص مالیات و منظور من از حل و فصل مسئله مالیاتی در پست قبلی، طی کامنتی سوالی پرسیده اند که باید به عرضشان برسانم که:
خیر منظور من دادن رشوه نبود. بلکه منظورم این بود که در یک مذاکره یا مباحثه بسیار اعصاب خرد کن، داشتیم چانه میزدیم تا بدون هیچگونه دفتر و سندی که در اداره مالیاتی گم شده است و ما رسیدش را هم داریم و آنها همچنان از ما برای اثبات ادعایمان میخواستند که اسناد گم شده را پیدا کرده و به حوزه جدید ارائه کنیم، مبلغ مالیاتی که به ما تحمیل شده بود را کم کنیم و چون معمولا سر ممیز چنین اختیاری را دارد ولی ممیز ندارد، لذا یک ضلغ این مباحثه سر ممیز بودند که خوشبختانه از حداکثر تخفیفی که یک سر مییز اختیار دارد اعمال نماید بهره مند شدیم.
در مورد رشوه، باید عرض کنم که خدا را شکر تا به امروز دیناری رشوه به کسی پرداخت نکرده ایم