دیروز افتخار داشتم میزبان دوست فرهیخته و گرانمایه ام جناب دکتر نجفی تبار باشم. از شخصیتش هر چه بگویم کم گفته ام برای همین ترجیح میدهم در وصفش هیچ ننویسم که مبادا اصل مطلب بیان نشود.
گپ و گفت نسبتا طولانی و پر انرژی را داشتیم.
ایشان به من پیشنهاد کردند حال که یک دیالوگ ساده ات اینقدر میتواند مثمر ثمر باشد و از درون همین محتوا کلی میتوان ایده و کسب و کار راه انداخت چرا مونولوگهای کانالت را به دیالوگ تبدیل نمیکنی؟
جناب آقای زاهد، دوست اندیشمند دیگری نیز همین پیشنهادها را دائم به من میکند. اصلا او بود که مرا تشویق کرد کانالم را راه بیندازم.😊
روی این موضوع فکر کردم.
با خودم گفتم لابد تجربیاتم برای دیگران جذاب است که این همه به من توصیه میشود. و اگر واقعا از همین روش هم میتوانم موثر واقع شوم چرا که نه!
علیرغم محدودیتی که از نظر جا و مکان برای پذیرش تعداد علاقمندان دارم فکر کردم چه خوب است که شروع کنم. به هر حال اگر استقبال زیادتر شد فکر دیگری برایش میکنیم. اگر هم همین تعداد 10-12 نفر ظرفیت کفایت میکرد که همین را پیش میروم.
شاید یکی دو جلسه اول را شرمنده بقیه دوستان شوم و با همین محدودیت پیش برویم.
برای همین تصمیم دارم به طور منظم مثلا ماهی یکبار برنامه گپ و گفت حضوری با مخاطبان بزرگوار کانال تلگرامی برگزار کنم و در مورد موضوعات مورد نظر آنان (در چهارچوب کسب و کار و بخصوص کسب و کار اینترنتی) با هم صحبت کنیم.
تجربیاتی که به بهای بسیار گران بدست آمده را با شما درمیان بگذارم، مسائلتان را از دریچه خودم بنگرم و برایش با هم به راه حل برسیم، از همدیگر بیاموزیم و دانشمان را ارتقاء دهیم و چه بسا از دل همین گپ و گفتها ایده هایی برای کسب و کار جدیدی پیش بیاید، فرصتی برای همکاری پیش بیاید، بتوانیم با همدیگر مسائل هم را حل کنیم، بتوانیم راه را برای یکدیگر باز کنیم و …
کاملا موافقم که فرق معلم و مدرس و سخنران و استاد و دانشجو در بالاتر بودن هیچکدام نسبت به دیگری نیست. همه شان در یک چیز مساوی هستند که “نمیدانند”. تنها فرقی که هست در میزان آگاهی از ندانستن است.
کسی که بیشتر به سطح دانستن بیشتری دست میابد میتواند آموخته هایش را با دیگران به اشتراک بگذارد و هرچه بیشتر میاموزد بیشتر میداند که نمیداند. ولا غیر.
گرچه فایلهای صوتی ویدئو های آموزشی ام هم به خاطر همین موضوع و سهولت دسترسی مخاطبان منتشر میشوند و حتی از ابزارهای وبینار و ویدئو کنفرانس هم میتوان استفاده کرد ولی دیالوگ چشم در چشم خاصیت دیگری دارد.
فعلا از این طریق اطلاع رسانی کردم که میزان استقبال و تم گفتگو ها را بسنجم و بعد متناسب با آن برنامه را پیش ببرم.
قصدم این است که برنامه به صورت رایگان و به مدت 3 الی 4 ساعت برگزار شود ولی به جهت اطمینان از حضور افرادی که علاقه خودشان را به حضور اعلام میکنند یک بلیت مثلا 10 – 15 هزار تومانی را تعریف میکنم که به تعداد واقعی حضار نزدیک شوم و سورپرایز نشویم که مثلا 100 نفر ثبت نام کنند ولی در عمل فقط علی ماند و حوضش.
ظرفیت هم فعلا در حد 10-12 نفر و در محل دفتر کارم خواهد بود.
اگر استقبال خیلی خیلی بیشتر بود فکر دیگری میکنیم.
برای این منظور لازم است با شما در تعامل باشم.
قطعا فرم ثبت نامی را از طریق وب سایتم تنظیم خواهم کرد که در اینجا معرفی میکنم و زمان و مکان دقیق به اطلاعتان خواهد رسید و میتوانید از همانجا هم ثبت نام کرده و اعلام حضور نمایید.
ولی تا آن موقع میتوانید علاقمندی و نقطه نظرها و پیشنهادهای خودتان را از طریق درج کامنت در زیر این پست وبلاگم اطلاع دهید.
منتظر دریافت پیشنهادها و نقطه نظرهایتان هستم.
2 دیدگاه دربارهٔ «دیالوگ به جای منولوگ»
سلام استاد مجاهدی عزیز
ممنون برای این کار شایسته ای که می خواهید انجام دهید.فقط حیف که من و امثال من شهرستان هستیم و امکان شرکت حضوری را نداریم.عالی میشد اگر راه چار ه ای پیدا می کردید که از حاصل این گپ و گفت ها ما هم بهره مند شویم.
انشاالله همیشه شاد و سلامت باشید.
سلام،
حتما راه حلی میتوان یافت.
شاید یک برنامه حضوری در شهر شما، یا شاید حضور شما در تهران همزمان با یک سفر کاری یا تفریحی
کمی جلوتر برویم راه حل مناسبش را هم پیدا میکنیم
ممنون از تشویق و توجهتان