این مقاله در حال تکمیل شدن است. به تدریج در آن خواهم نوشت تا تکمیل که شد در اختیارتان قرار گیرد. در دسترستان قرار دارد تا اگر خواستید از همین حالا روی آن بحث و اندیشه کنید راه باز باشد.
در اینکه رشد تجارت الکترونیکی و کلا کسب و کارهای الکترونیکی (e-Business) یا کسب و کارهای آنلاین و کسب و کارهای اینترنتی، که امروزه بیشتر با عبارت استارت آپ شناخته میشوند تا چه حد بسیار زیادی به توسعه زیربنایی کشور کمک میکنند شک نداشته باشید. توسعه کشور ما از توسعه روستاها شروع میشود و چه ابزاری ارزانتر و ساده تر از این که از این طریق همه چیز در سرتاسر گستره میهن عزیزمان در دسترس باشد.
اما آنچه امروزه به عنوان دانش بنیان و استارت آپ (در مقابل استاپ داون) به غلط به هر کسب و کار اینترنتی اطلاق میشود تیدیل به ابزاری شده است.
مگر کسب و کاری هم داریم که بر روی دانش، بنیان گذاری نشده باشد؟ مگر ممکن است کسب و کاری بدون دانش پیش برود؟
مگر هر جوان تیز هوشی که یک اپلیکیشن نوشت و خودش را استیو جابز دوران فرض میکند میتواند یک کسب و کار را بگرداند؟ مدیریت کسب و کار مگر فقط برنامه نویسی یک اپلیکیشن است؟ فرقی نمیکند اپلیکیشن وب یا موبایل.
آیا لیست حمایتهای دانش بنیان شدن یک تله است؟ یک جوان دانشگاهی چرا باید گول وام را بخورد و برود شرکت ثبت کند و تبدیل شود به یک بدهکار بانکی چون که خلاق است؟ مگر یک جوان خوش فکری که تازه میخواهد وارد بازار شود درآمدی هم دارد که وام بانک را پس بدهد؟ خانواده اش مگر چقدر میتوانند فشاری که او بر خانواده وارد میکند را تحمل کنند؟ چرا برای حمایت از او به جای وام بانکی کمک بلا عوض اعطا نمیشود؟ (این کلمه تسهیلات هم شده است ابزار تبلیغاتی. همانطور که میبینید تسهیلات یعنی چندین نوع تسهیل. امروزه به وام هم میگویند تسهیلات)
چرا کسی سراغ اصلاح نظام مالیاتی نمیرود؟ چرا ارقام محاسبه شده مالیاتی هیچ کارفرمایی با محاسبات ممیز مالیاتی یکی نیست؟
فضای کسب و کار ما مسموم است. اینترنتی اش مسموم تر. اینکه حالا بگوییم و تقسیم کنیم به کسب و کارهای اینترنتی و کسب و کارهای سنتی! هم که رواج دادن یک اصلاح غلط و کج فهمی است. سنتی یعنی تاریخی و متکی بر سنت و رسوم که بیشتر هم ملی و آیینی هستند. مثل برخی از صنایع دستی (نه همه آنها)، مثل فرش، مثل محصولات بازارچه مسگرها و …
کسب و کار، کسب و کار است. فردا روز همه کسب و کارها از اینترنت برای رونق بخشیدن به بخشی یا تمامی بخشهای کسب و کارشان کمک خواهند گرفت. آیا اگر کسی از اینترنت در کسب و کارش استفاده کرد میشود کسب و کار اینترنتی و اگر نکرد میشود سنتی؟ لطفا مراقب معنا و مفهوم لغاتی که استفاده میکنید باشید.
در این میان از روی ناچاری و بی حساب و کتابی یک اتحادیه کسب و کارهای اینترنتی هم دارد ایجاد میشود. که شاید سامانی بدهد و از حقوق این صنف حمایت کند.
خوشبختانه همه مسئولان هم از اینها به عنوان ابزارهایی استفاده میکنند برای مطرح کردن خودشان و یک شو آفی برپا میکنند.
دوباره رسیدم به نقطه ای که نباید بنویسم. چون پای وزیر و معاون و … در میان می آید و مجدد به جایی میرسم که انتقادم مخالفت ترجمه میشود و سر سبزم بر باد رود.
فعلا همینجا نوشتن را تا حد نوشتن سر تیترها متوقف میکنم. بیخود نیست که مدتهاست نمینویسم.
شاید وقتی دیگر…
