بالاخره تنبلی را کنار گذاشتم تا دوباره بنویسم. البته اگر راستش را بخواهید تنبلی هم در کار نبود. وقتی فکر درگیر چند جنبه حیاتی میشود و استرس هم چاشنی کار میشود حوصله زیادی برای نوشتن نداشتم.
به هر حال بعد از کش و قوس های زیاد تقریبا هدفمند شدیم! گرچه کارمان به اینجا تمام نشده است و هر روز شاهد تغییر نرخ در گوشه ای از عوامل تاثیر گذار در بهای تمام شده محصولاتمان هستیم (از نرخ شیر گرفته که با تاثیر مستقیم در زندگی کارکنانمان به طور غیر مستقیم در راندمان شرکتمان تاثیر میگذارد) تا گازوئیل و کرایه تاکسی و … و این یعنی محاسبات بهای تمام شده دائما در حال آماده باش هستند.
اما از طرف دیگر رفتار خریداران نیز محتاطانه شده است. با اینکه میدانند خرید امروز ریسک افزایش قیمت خرید آینده را پوشش خواهد داد ولی فعلا مراقب نقدینگی خود هستند.
وضعیت بازار اصلا مثل زمستان سالهای گذشته نیست و سفارشات محدودتر شده است و البته در فروش هم کمی خود ما سیلی نقد را به حلوای نسیه ترجیح داده ایم تا جلوی خسارتهای چکهای برگشتی را بگیریم ولی به هر حال سیستم همیشه نشتی های محدودی دارد و خواهد داشت و اجتناب ناپذیر است چرا که نمیتوان ماشینی رفتار کرد. به هر حال هر مشتری رفتار فراخور خودش را دارد و از طرفی نیز نمیتوان رفتار متفاوت او را پیش بینی کرد.
در هر حال امروز روان تر داریم کار میکنیم و ار استرسهای نوسان قیمتها کمی رهایی یافته ایم. انتقال افزایش بها به محصول نهایی را نمیتوان مانع شد و از نظر منطقی هم مشکلی با هیچ سازمانی نداریم و خوشبختانه به خاطر مدیریت برندی که همیشه سعی کرده ام در طول مدت فعالیت داشته باشیم کمتر از دیگر رقبا دچار آسیب ناشی از انتقال افزایش قیمت شده ایم.
در این مدت افتخار عضویت اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ ایران هم نصیبم شد و عزیزان مرا به جمع خودشان دعوت کردند.
متاسفانه در حال حاضر شرایط برای رقابت با رقبای خارجی در بازارهای خارج از کشورمان شرایط برابری نیست . درست است که واحدها و بنگاههای اقتصادی دارند خودشان را با هدفمند شدن یارانه ها تطبیق میدهند ولی فضای کسب و کار هنوز تطابق نیافته و به دلیل رقابتی و ازاد نبودن آن بنگاههای اقتصادی را در منگنه قرار داده است. تا زمانی که نرخهای بهره بانکی، نرخهای مالیاتی و اساسا نظام مالیاتی و روشهای محاسبه و اخذ مالیات، نرخهای جاری ارز، شفاف سازی اطلاعات تجاری و اقتصادی، فراهم بودن بستر رانت خواری و … و در نهایت نظام تعرفه گمرکی اصلاح نشود نمیتوان انتظار داشت که فضای کسب و کار آزاد و رقابتی شود و تا این اتفاق نیفتد جهش و حرکی در صادرات صنعتی کشورمان رخ نخواهد داد.
تغییرات کشورهای لبنان و سودان و تونس و تغییرات برخی کشورهای آفریقایی هم به نظرم کم اهمیت نیستند. گرچه از تجزیه و تحلیل آنها عاجزم ولی همزمانی برخی تغییرات جالب توجه به نظر میرسد.
همین که مشکلات واحد خودمان را برطرف کنیم و بتوانیم رشد را ادامه بدهیم کافی است که کل وقتمان را بگیرد.
برگزاری یک دوره تفکر سیستمی را هم دنبال میکنم که با نهایی شدن آن خبرتان خواهم کرد. این مبحث به قدری برای من جذاب است که اگر هر روز هم در موردش دوره و … برگزار کنم باز حرفی برای گفتن خواهم داشت و هیچ وقت از مطالعه در این خصوص خسته نمیشوم. این چند روزی که کمی به آرامش فکری رسیده ام شاید فرصت خوبی باشد که دوباره مطالعاتم را از سر بگیرم.
فعلا که علیرغم مشکل نقدینگی همیشگی گوش شیطان کر در وضعیت با ثباتی هستیم که میتوانیم به محض اطمینان از فروکش کردن تغییرات فضای کسب و کار، حرکتمان را ادامه دهیم.
این بار زودتر خواهم نوشت. الان که نوشتم احساس کردم کاش زودتر مینوشتم. وقتی مینویسی گفتنی های زیادتری برای نوشتن پیدا میکنی.