در موضوع رویکرد سیستمی دائما به اهمیت رویکرد و نوع نگاه به مسائل، دیدن واقعیتها بدور از تعصب و توجه به چیستی هستی خود و چیستی هستی سازمانی که دارید آنرا هدایت میکنید پرداخته میشود و همواره رساندن کنه و اصل این مطلب با توجه به زمان اندک کلاسها برایم دشوار است و اغلب نشانه های ابهام را در حالت صورت و چشمان دانشجویان میبینم.
هشدار دادن در مورد جهل و نادانی و غرق شدن در تصور دانایی. صد بار هم که شعر آن کس که نداند و نداند که نداند را بخوانیم یکبار هم در موردش اندیشه نمیکنیم. گاهادنبال آن هستیم که همه چیز بدون زحمت اتفاق بیفتد. و این موضوع دارد بیشتر میشود.
اندیشمندان بزرگ چراغهایی هستند که راه ها را برای ما روشن میکنند.
این سخنان برتراند راسل فیلسوف بزرگ قرن را ببینید. بخصوص بخش اول پیامش از نظر من بسیار مهم است.
چون خود من برخی زمانها در دیدن ویدئو مشکل پیدا میکنم متنش را در زیر مینویسم. گرچه فیلم زیر نویس دارد:
مصاحبه کننده: به عنوان آخرین سوال جناب لرد رال تصور کنید این ویدئو مانند طومارهای دریای مرده توسط نوادگان ما در هزاران سال آینده پیدا شود. فکر میکنید ارزشمندترین پیامی که میتوانید به آنها، در مورد زندگی خود و آنچه از آن آموخته اید بدهید چیست؟
پاسخ راسل: من مایلم به دو نکته در پاسخ اشاره کنم. یک نکته فکری و دیگری اخلاقی است.
. پیام فکری که مایلم به آنها بدهم این است ، وقتی موضوعی را بررسی می کنید و یا توجه شما به فلسفه ای جلب می شود تنها چیزی که باید از خودتان بپرسید این است که واقعیت ها در این فلسفه چه هستند و چه حقایقی در آن ها است ، هیچوقت به خودتان اجازه ندهید که آنچه را دوست دارید حقیقت داشته باشد و یا آنچه را فکر می کنید حقیقت بودنش برای بشر مفید است شما را منحرف کند ، فقط و فقط تنها به اینکه واقعیت ها چه هستند نگاه کنید. این مسئله فکری بود که دوست داشتم بگویم اما مسئله اخلاقی که مایلم اشاره کنم بسیار ساده است ، باید بگویم عشق ورزیدن خردمندانه و تنفر ورزیدن ابلهانه است ، در این دنیا که ما هر روز و هر روز به هم نزدیکتر می شویم باید بیاموزیم یکدیگر را تحمل کنیم ، باید بیاموزیم تا با با این واقعیت که دیگران ممکن است حرفهایی بزنند که به مزاج ما خوش نیاید را باید کنار بگذاریم زیرا ما تنها در اینصورت می توانیم با هم زندگی کنیم ، اگر قرار است با یکدیگر زندگی کنیم نه بایکدیگر بمیریم ، آموختن این بزرگمنشی و تحمل یکدیگر برای تداوم حیات بشر روی این کره مطلقا ضروری است
