هزینه شرکت در کنفرانس ولز خیلی زیاده و فعلا برایم با ارزش تر از پولی که باید بپردازم نیست. گرچه بازدیدهای خوبی از شرکتهای معتبر را نیز به همراه دارد. فعلا با این بدهی ها به آدم نمیچسبه چنین هزینه هایی رو انجام بده. انشاا… سال بعد. ولی محورهای هفتمین کنفرانس بر خلاف ششمین کنفرانس مدیران کیفیت برایم جالب بود و شاید بخوام برم چیزهایی یاد بگیرم. هنوز فرصت برای تصمیم گیری دارم.
سومین کنفرانس مدیریت نیز در راه است
امشب کتاب دیدگاههای من نوشته آقای ماتسوشیتا (بنیانگذار شرکت ماتسوشیتا الکتریک مالک نامهای تجاری پاناسونیک و ناسیونال) را شروع کردم. یک فصل از کتاب رو خوندم و بسیار از اینکه دیدگاههای من بسیار به دیدگاههای او نزدیک است متعجب شدم.
در جایی نوشته است:
با گسترش حوزه فعالیت شرکت، من مسئولیت تعداد بیشتر و بیشتری از خانواده های کارکنان ، تامین کنندگان مواد اولیه و کارکنانشان، عمده فروشان و خرده فروشان و مصرف کنندگان را عهده دار میشدم. به تدریج در میافتم که این شرکت فقط متعلق به من نیست و برای سود دهی به تمامی افرادی که ذکر کردم و تمامی افراد جامعه دایر شده است
جای دیگری از نگرش مثبت خودش نسبت به افراد گفته است. همان چیزی که مرا همیشه دچار مشکلات کرده است چرا که من خودم همیشه در اولین دیدار به افراد مثبت مینگرم و آنان را مثبت میدانم و خطای آنان را به حساب نادانی و کم توجهی آنان به آن امر میدانم مگر اینکه خلاف آنرا ببینم. آقای ماتسوشیتا در جای دیگری مینویسد:
افرادی که نسبت به خداوند، نعمتهای طبیعت، همسایگان و اجداد خویش احساس حق شناسی دارند، از امتیاز احساس لذت حقیق در زندگی و کار در این جهان برخوردار شده اند. وقتی که مهربانی را ارج مینهند قطعا مفهوم برادری جهانی را نیز درک میکنند. فرض کنیم کسی از شما بخواهد که برایش کاری انجام دهید. اگر شما در شرایط مساعدی نباشید ممکن است بگویید که گرفتارید و چرا او از دیگری چنین درخواستی را مطرح نمیکند؟ اما حق شناسانه تر آن است که فکر کنیم او میتوانست از دیگری بخواهد ولی لطف کرد و از من خواست و این دلیل نیک خواهی اوست. در حقیقت همه عوامل به به نوع برداشت شما بستگی خواهد داشت. اگر سپاسگزار باشید از کمک به دیگران لذت خواهید برد و خوشنود میشوید. اظهار قدر دانی به شادمانی و احساسی عکس آن به ناراحتی می انجامد. فقط همین